Het volgen van je ware natuur, de zomer maakt zichtbaar welke waardes eronder leven.
In de zomer worden we de rijkdom van de aarde gewaar, de zomer laat zien wat de natuur ondergronds aan schatten heeft. De rijkdom komt voort uit het onderscheidingsvermogen van de natuur. De natuur zelf heeft geen enkele moeite om trouw te zijn aan zijn eigen waarden, de natuur weet van oorsprong wat goed voor hem is en wanneer het tijd is om iets te laten gaan. Het resultaat van zijn discriminatie vermogen, het trouw zijn aan zijn waarden, zien we terug in de zomer. Wanneer het proces ondergronds zijn werk heeft gehad zien wij het naleven van zijn waarde tot uiting komen bovengronds. Het gene wat we uiterlijk zien, heeft een heel proces achter de rug. Groei en bloei is afhankelijk van het kennen van waarden, onderscheidingsvermogen, en het naleven en trouw zijn aan deze principes, natuurwetten.
Als wij trouw blijven aan onze eigen waarden komen wij uiteindelijk ook uit in onze zomer. Het naleven van onze waarden hangt af van onze onderscheidingsvermogen, en deze wordt weer beïnvloed door onze conditionering. Deze beïnvloed ons trouw zijn aan ons zelf. En dit is een heel proces. Eerst moeten we helder hebben welke waarden we voor onszelf belangrijk vinden. Als we dat helder hebben, komt de expertise van onderscheid. Wanneer wordt er aan onze waardes voldaan en wanneer niet, trouw blijven aan onze waardes maakt dat we onze eigen zomer creëren. Dit lijkt super simpel, maar we hebben ook nog te maken met conditionering, overtuigingen die vaak gekoppeld zijn aan overlevingstechnieken. Hoe krijgen we hier zicht op? Door jouw ervaringen te observeren, wat wordt er aangeraakt en van waaruit ben jij de ervaring ingestapt.
Een waarde kan bijvoorbeeld zijn dat jij het beste gedijd in een rustige omgeving, naast die waarde zijn er natuurlijk ook nog andere waardes die een zomer maken. Stel je je voor dat naast de waarde van rust jij ook de waarde hebt van avontuur, je vind het fijn om nieuwe dingen te ontdekken, en naast die waardes heb je ook veiligheid als een waarde. Het kan een heel proces zijn om te ontdekken hoe je deze waardes bij elkaar in balans kan brengen. Daarnaast heb je dan ook nog een conditionering/ overtuiging. Een overtuiging zou kunnen zijn alleen als mensen jou leuk vinden denk je dat je veilig bent, of alleen als je genoeg geld op de bank heb staan ben je veilig, zo zijn er nog vele andere overtuiging die vaak kleven aan de waarde veiligheid. Dit ligt vaak diep in het onbewuste, en kan ons in een lastig parket brengen om trouw te blijven aan al onze eigen-waarden.
Om jouw onderscheidingsvermogen te trainen kan je gaan observeren. Beginnend bij elke stap die je maakt richting een ervaring/beleving bij jezelf in te checken om na te gaan van waaruit beweeg je? Worden al jouw waardes gevoed? En mocht dat niet het geval zijn, en je ontdekt dat alleen de waarde veiligheid wordt aangetikt, dat je dan wat dichterbij gaat kijken. Welke veiligheid wil je waarborgen, hoe wordt hij dan gewaarborgd en wordt die wel gewaarborgd? Als de waarde veiligheid wordt bewerkstelligt doordat jij iets gaat doen omdat je de overtuiging hebt dat je het moet doet dan want dan ben je geliefd en daardoor veilig, dan mag je jouw keuze voor de ervaring wat nader beschouwen. Want als je de overtuiging hebt dat je iets moet gaan doen omdat je dan geliefd bent en daardoor veilig dan pleeg je corruptie, want liefde kent geen voorwaarde, liefde is. Net zoals natuur is, is liefde een staat van zijn. Als de ervaring betekent dat jij iets moet gaan doen die jouw andere waardes te kort doen, rust versus herrie, ontdekken versus monotoon ergens zijn, dan kan jouw ware natuur niet tot zijn recht komen en jouw zomer ook niet.
De waarde veiligheid heeft elk mens, we willen allemaal veilig zijn, en we willen allemaal geliefd zijn, en tegelijkertijd zijn we ook allemaal geconditioneerd. Dit maakt dat we vaak corruptie plegen op onze eigen waarde systeem. Doen we opeens dingen die niet in alignement zijn met al onze waardes, en leven we eigenlijk maar na 1 waarde principe veiligheid, die gekleurd is door conditionering. De waarde veiligheid wordt door een ieder anders beleeft, iemand kan zich veilig voelen juist in een grote groep, een ander door alleen te zijn. En dan hebben we de ook nog al die andere waardes die door eenieder anders wordt ingekleurd. De waarde ontdekken, iets nieuws leren kan voor de ene betekenen nieuwe sporten ondergaan en voor een ander experimenteren met drugs. Je kan dan twee personen hebben met dezelfde waarde van ontdekken en veiligheid maar beide hebben daar een ander invulling voor en dat is okay, als ze dat van elkaar respecteren. Als ze er bewust van zijn dat ze misschien wel dezelfde waarde systeem hebben maar een andere invulling daarvan hebben. Zodat niet de ene of de ander mee hoeft te gaan met de ervaring van de ander. Dan kan die vriendschap er nog steeds zijn zoekend naar een ervaring waarin de waardes op een gelijke manier ingevuld kunnen worden, soms lukt dat en soms niet, prima.
Het trouw blijven aan onze eigen natuur begint bij en in onszelf. Onze zomer begint in onszelf. Als we aanwezig kunnen zijn in ons lichaam, onze natuur, dan houden we contact met onze eigen natuur. Dan voelen we en weten we wanneer ons waardes worden nageleefd en wanneer niet, want ons lichaam geeft gelijk een signaal af. Geen zomer is gelijk aan elkaar en dat hoeft ook niet, is ook niet de bedoeling. Wij mogen hier op aarde onze eigen zomer creëren, en met sommige zal je dezelfde zomer delen en een volgend zomer misschien weer met anderen ook dit is okay. Want hoe jij de waarde van bijvoorbeeld veiligheid ervaart kan ook veranderen na verloop van tijd. We groeien allemaal in dit leven, en veranderen in de uiting van dingen. De waardes blijven meestal je hele leven lang het zelfde maar de manier hoe we dat ervaren kan veranderen na verloop van tijd, dit heeft vooral te maken met onze conditionering. Als we losbreken van conditionering dan wordt meestal de waardenbeleving ook anders, we groeien in bewustzijn en onze natuur daarmee ook, onze ware natuur krijgt ruimte.
Onze ware natuur komt via ons buik omhoog en krijgt expressie via het hart naar buiten. De verticale alignement in onszelf is dan ook het eerste principe om trouw te kunnen blijven aan onszelf. De aarde hemel verbinding wordt hij ook wel genoemd. Geworteld in onze eigen aarde kunnen we onszelf open naar ons hogere zijn. De wortels bepalen het bladerdek van een boom, en zo is dat ook bij ons. Als we geaard in onszelf aanwezig kunnen zijn, dan kunnen we geopend worden naar onze hoogste staat van zijn. Daar voelen en weten wat onze ware natuur is, en welke waardes daaraan gelinieerd zijn. Als de verticale as geopend is, dan is de connectie met onszelf gelegd, vanuit daar kan de horizontale as geopend worden, onze connectie met de wereld om ons heen. De horizontale as ontspringt vanuit ons hart. Dit is onze relatie met de uiterlijke wereld, de verbindingen die we daaraan gaan, en de manifestaties die we laten zien.
Bij velen van ons staat de horizontale as meestal in het teken van overleven i.p.v. leven. Als dit zo is dan mist het de connectie met de buik, de verticale verbinding en voelt zich daardoor onveilig, durft niet open te gaan. Het hart is de brug naar de buitenwereld, deze heeft bij velen een pantser van bescherming om zich heen. De pantser van overleven, van veiligheid waarborgen gestoeld op conditionering, overtuigingen van te kort. De horizontale as kan heilzaam opengaan als wij trouw blijven aan onze ware natuur, als de verticale as geopend is. De verbinding met onze buik is dan ook cruciaal voor het volgen van onze ware natuur om onze zomer te creëren en te manifesteren daar in de buitenwereld.
Volg de impulsen van uit jouw buik, weet welke waardes voor jou belangrijk zijn, ken jouw geconditioneerdheid, zodat je leeft i.p.v. dat je bent overgeleverd bent aan overleven. De transformatie van de natuur begint ondergronds en krijgt zichtbaarheid bovengronds. Hij deelt zijn rijkdom vanuit puur zijn, en hij doet zichzelf rechtaan zonder iemand te kort te doen. Stap in jouw buik gebied, durf ondergronds te gaan, zodat jij jouw zomer vanuit jezelf kan beleven en delen vanuit jouw hart naar en met degene die dat wilt. Heb een prachtige zomer.
Liefs Sandra
In de buitenwereld ontmoet ik mijzelf, zie ik mijzelf gereflecteerd door de mensen, situaties en ervaringen. Zo binnen zo buiten, microkosmos versus macrokosmos, zo boven zo beneden, het zijn clichés maar niet voor niks.....
Het besef dat dat wat ik waarneem en ervaar eigenlijk alles over mijzelf zegt, druppelde een paar jaar geleden langzaam naar binnen, het had nog geen vaste grond. Want tja als alles daarbuiten wat over mijzelf zegt, ai das is niet altijd fijn, de schuring en confrontatie was/ is niet iets wat ik continue wou erkennen en ondervinden. Het is zoveel makkelijker om naar buiten wijzen....... opzoek naar mijzelf.......
Sinds een paar maanden land ik in een nieuwe ervaring daarmee, ik beland in een nieuwe fase van verbinding ermee. Nog steeds niet altijd prettig maar ondertussen kan ik het wel als verhelderend waarnemen. Zonder daders en slachtoffers, er zijn geen winnaars of verliezers. Het stuk wat wordt gespeeld regisseren we zelf onbewust of bewust.... Dit besef maakt het wel wat zachter, en het maakt dat ik er meer zicht op krijg, meer zicht op mijzelf, vanuit zachte ogen.
Onze familie reflecteert ons trauma, het gene wat we in onszelf ontkennen qua potentie/ kracht, in de schaduw huist het licht, in de nacht schijnen de sterren het helderst. Zij zijn onze leermeester over hoe we in verbinding of juist niet in verbinding staan met onze oerkracht. In ons familiesysteem ligt het leerproces van het ontketenen wie we echt zijn. Meestal ligt daar voor elke familielid wel een soort van overkoepelend thema, maar hoe dat zich uit in de buitenwereld varieert.
Het trauma erkennen is de poort naar onze kracht, in het erkennen kunnen we het ombuigen, wordt er licht op geschenen en kan het zich laten zien in manifestatie. Dit is een moeilijke want hoe ga je om met pijn die wordt getriggerd door de familie waaruit je geboren bent ...... dat is niet gemakkelijk, zij zijn toch de schuldige, of misschien toch niet? Zij moeten het oplossen, of zijn zij juist de richtingaanwijzers die aan ons laten zien waar de angel zit? Meestal duurt dit een leven lang om er zicht en heling in te krijgen want het gaat over ons fundament.
Vandaar dat we hulpgroepen/ troepen hebben, de tweede ring van mensen om ons heen. Dit zijn onze vrienden en geliefdes, werkrelaties, verzorgers. Oei deze is ook pittige, want zij laten onze conditionering zien over onszelf en in onszelf.... Zij reflecteren hoe we met ons trauma omgaan en geven de gelegenheid om een eerste heling te krijgen naar ons trauma toe. Dat klinkt heel mooi, maar het leerproces ook hier kan pijnlijk en confronterend zijn.
Want hoe zij met ons omgaan, op ons reageren, zegt wat over hoe we met onszelf omgaan. Oeioeieoe toen ik hier steeds meer zicht op kreeg, voelde ik heel veel verdriet in mijzelf. Want ik zag mijn eigen geconditioneerdheid, mijn overtuiging ik moet alles zelf doen en zag ik mijn eenzaamheid, die lag/ ligt in mijzelf, de buitenwereld mijn tweede ring maakte hem alleen voor mij zichtbaar zodat ik er bewustwording in kan krijgen, en daardoor heling.
Ook hier draagt de tweede kring met elkaar een soort gelijk thema, van geconditioneerd, zowel in een plus als in een min. Irriteer je je aan iemand, groter kans dat het over iets gaat wat je in jezelf afwijst, afkeurt, je hebt er een negatieve conditionering op. Jaloezie ook zo mooie, gaat vaak over iets wat we ook graag zouden willen maar we hebben een conditionering erop dat dat voor ons er wel niet in zou zitten... We zien niet dat het eigenlijk over een zijnstoestand gaat, waar iemand zich op dat moment in bevind. Het geeft ons dus een blik in hoeverre geloven en gunnen we onszelf iets?
Via observatie krijgen we bewustwording in wat een vriendschap/ partner/ werkrelatie ons laat zien hoe we met onszelf omgaan. Ze zijn net zoals onze familie de boodschappers van wat er in ons afspeelt. Eigenlijk kunnen we via hun onszelf dus helen, en zijn ze dus van grote waarden juist op momenten dat het schuurt..... Als het schuurt ligt daar juist iets wat de potentie heeft om te schitteren in onszelf.
Dan hebben we nog een derde kring, dat zijn de voorbijgangers de passanten, die kunnen in een onbewaakt ogenblik laten zien, wat je eigenlijk al bent, maar wat je nog niet beseft. Krijg je opeens zicht op jouw kracht, die intern voor jouzelf nog verborgen is.
En zo hebben we een aantal belevingskringen waarin we ons zelf kunnen helen, dit besef gaf mij zo een ander blik op het geheel. Ervoer ik opeens zoveel ruimte van mogelijkheden, en maakte dat ik het wat lichter ging ervaren. Door de ervaringen gecreëerd met de mensen om ons heen kunnen we juist onszelf bevrijden van een trauma, onszelf plaatsen in onze eigen kracht. Zij creëren een mogelijk dat we een ander blik kunnen krijgen, dat we zicht krijgen op onze blinde vlek. En door dat besef opent er zich een ander verhouding naar onszelf toe, zien we het licht van trauma in de schaduw waaruit het voortkwam.
Ben ik er al, nee ik ben er nog niet. Mijn angel, heeft zich nog niet getransformeerd naar licht. Maar gisteren herinnerde een vriendin mij eraan, je hoeft het ook nog niet geheeld te hebben, er liggen nog wat lessen te wachten om ontdek te worden. Zij liet mij gereflecteerd zien, ik heb nog tijd, er is geen haast. En inderdaad ik heb nog tijd, er is nog tijd, er is nog zoveel te ontdekken over mijzelf en over de wereld waarin ik leef. Met dit verschil ik bekijk de reflecties nu iets anders, er schijnt ander licht op.
Adem uit, release ontspan. Het is onze uitadem die levend brengend is, het is de poort voor de inadem. We worden op de persweeën (uitadem) van onze moeders geboren, onze eerste schreeuw waarmee we onszelf kenbaar en hoorbaar maken in de wereld is een uitadem. Onze eerste uitadem is de eerste trilling van energie die we vrijlaten van binnen naar buiten. In de eerste uit begint de co-creatie vanuit eigenheid tussen binnenwereld en buitenwereld. Net zoals de vingerafdruk uniek is, is ook jouw uitadem uniek. De uitadem van ieder persoon heeft een eigen unieke geluid, een eigen frequentie, trillingsveld. De uitadem bepaalt de kwaliteit van de inadem, jouw uitadem bepaalt in welke mate jij in contact staat vanuit jezelf met de buitenwereld.
Mijn ontdekkingsreis van de adem begon zoals vaak via lichaamswerk. Via fysieke gewaarwording in mijn eigen yoga practise merkte ik op dat als ik mij focuste op de uitadem ik dan dieper aanwezig raakte in mijn lichaam en daardoor ook in mijn kracht. Dit triggerde mijn nieuwsgierigheid en ik ging op onderzoek uit. Via het lezen van Vedische teksten kwam ik steeds meer te weten over de wereld die achter de adem schuil gaat. Ik ging experimenteren met de uitadem in mijn eigen yogapractise, en ik ervaarde dat als ik vanuit mijn buik (core) op een uitadem bewoog ik veel krachtiger in beweging kwam, krachtig en tegelijkertijd effortless. Meestal wordt er in de sportwereld, en überhaupt in de wereld gefocust op de inadem, de uitadem wordt er minimaal uitgeperst, via een hoge adem hoog in de borstkast, wat voor spanning en stress zorgt in het lichaam. Je beweegt als het ware op minimale energie (survival energie), omdat je energie wilt behouden door minimaal uit te ademen (denken in te korten) Dit zorgt er juist voor dat afvalstoffen in het lichaam, in het bloed blijven hangen, en je je eigen systeem dus eigenlijk vervuild, verarmt.
Door vanuit de uitadem te bewegen kon ik een krachtige yogales geven zonder dat dat teveel eiste van mijn lichaam, ik merkte dat ik efficiënter ging bewegen. Ik hoefde alleen maar vanuit mijn buik uit te ademen en energie/kracht kwam als vanzelf vrij, zonder energie verlies, maar juist met energie behoud. De uitadem opende de beweging en met de in kon ik erin vertoeven, ik hoefde mij niet bezig te houden met een inadem, die volgde als vanzelf. Mijn ervaring ging ik delen in mijn lessen, in het begin moet men eraan wennen maar als ze het te pakken hebben voelen ze hoe de uitadem hun voortbeweegt. Dat de beweging moeiteloos ingang gebracht kan worden.
Door deze zelfstudie en het toepassen van technieken, werd mijn eigen relatie met de adem en specifiek met de uitadem weer opnieuw opgebouwd. Ik merkte na een langere periode van toepassing dat mijn ademcapaciteit groter werd en voller. Dit zorgde ervoor dat ik dieper aanwezig raakte in mijzelf en mijn systeem van binnenuit verder werd geopend. Ik realiseerde mij toen nog niet dat ik een schoonmaakproces ingang had gezet. Ik merkte opeens wel dat ik last kreeg van mijn stem, dat mijn stem geblokkeerd werd, in het begin nog minimaal maar dit werd steeds erger. Dit vond ik super frustrerend, ik snapte niet wat er gebeurde. Ik besefte niet dat ik in een energetische laag beland was waarin nog blokkades lagen.
In diezelfde periode liep ik een meesterschap van mijn yogastudie, mijn toenmalige mentor gaf mij de opdracht om de wereld van de prana vayu's verder te onderzoeken. De vayu's zijn verschillende energielagen van expressie die binnenin ons lichaam aanwezig zijn. Door het bestuderen en het toepassen van specifieke ademtechnieken voor de verschillende vayu's, kwam ik erachter dat de apana vayu (energie laag van bevrijding en loslaten) minimaal was en oppervlakkig. En gaande het proces ondervond ik de correlatie met de udana vayu (energie laag van geluid en expressie). Ik hield mijzelf in een diepere laag binnenin mijzelf in, en dat werd confronterend duidelijk gemaakt door in contact te komen met apana vayu in relatie tot udana vayu.
De apana vayua is gelegen in het bekken gebied, de darmen en de voortplantingsorganen staan ermee in relatie en worden erdoor beïnvloed. Het is de energie laag waarin we belastende (afval) energie afscheiden die we van buiten hebben opgenomen (voedsel/ indrukken/ ervaringen). Daarmee is het de energie laag waarmee we onszelf de ruimte geven vanuit onszelf in deze wereld, eerste chakra, ik neem mijn ruimte in. Daar zat een energetische blokkade, die ik makkelijk kon linken in mijn leven.
Udana vayu is gelegen in het keelgebied, het is de energie laag waarmee we ons eigen geluid (trilling/manifestatie) kenbaar maken in de wereld. Je eigen geluid staat in relatie tot je ruimte innemen. Met onze stem (uitadem) maken we onszelf in de wereld kenbaar en daarmee nemen we onze plek in hier op aarde. Geluid is manifestatie naar buiten toe, is jezelf zichtbaar maken. Het werd opeens heldere en begrijpelijker waarom ik opeens last had van mijn stem, tijdens mijn eerste levensjaren heb ik een trauma opgelopen, zowel in mijn plek innemen als in mijzelf kenbaar maken, deze zijn logischerwijs met elkaar gerelateerd.
De ontdekking van de uitadem en hoe die de reis heeft geopend naar een dieper laag in mijzelf waarin de vayu's voelbaar en hoorbaar werden, heeft mij weer verder verdiept en verrijkt. Het gene wat zichtbaar en kenbaar werd in mij was niet perse iets nieuws voor mij. Ik ben bekend met mijn eigen trauma's, alleen was dat allemaal nog op mentaal vlak, ik dacht dat ik ze wel verwerkt had, en dat klopte op een zekere hoogte, ik snapte mijn trauma's, maar dan ben je er nog niet. Door mijn reis in het openen van de uitadem en de kettingreactie die dat heeft geopend in mijn lichaam kwam ik in contact met mijn trauma in de energetische laag. En het is onze energetisch laag die ons systeem bestuurd, die de kwaliteit van leven beïnvloed. Door weer voelbaar in verbinding te komen met mijn vayu's kwam ik terecht in de subtiele lagen van mijn energiesysteem, dit gaf/ geeft mij de mogelijkheid om mijzelf van binnenuit op te ruimen en te helen.
De ontdekkingsreis van de prana vayu's heeft mij tevens bevestigd en versterkt in mijn eigen waarneming betreft de uitadem, Orit Sen- Gupta beschreef precies hetzelfde wat ik ervaarde in mijn lichaam. Zij heeft er wetenschappelijk bewijs bij gezocht en gevonden. Het is de uitadem die de inadem opent. Het is de uitadem die de kwaliteit van de vayu opent, opruimt en in kracht zet.
Door te werken met de vayu's kon ik mijn lichaam energetisch opruimen, dit gaat niet in 1 keer, want je opent 1 iets en automatisch word een volgend iets geopend, zoals de uitadem mijn contact met de vayu's opende. De energielagen worden beïnvloed door conditionering die diep in onze cel herinnering liggen, deze conditionering is niet zomaar uit je energetische laag. De opleiding Holistische Therapeut, die ik net was begonnen, over synchroniciteit gesproken, kon mij hierin verder helpen. Dit is weer een hele nieuwe verdieping, komt in een volgende blog.
Adem Uit, release ontspan. Het is de uit die de wereld naar binnen toe opent zodat we van binnenuit onszelf zichtbaar en kenbaar kunnen maken in de buitenwereld. Vanuit vertrouwen vanuit Zijn. De uitadem heeft het contact met mijzelf zuiverder en helderde gemaakt. De uitadem is reinigend, ruimt op en creëert daardoor ruimte voor energie/ leven.
Adem Uit, open de poort naar in - in contact in verbinding, in leven.
.